Artık sona yaklaşıyordum. Kelimeler uçup gitmeye başlamıştı. Uçan kelimeler bir süre sonra yerlerini yağmur damlalarına bırakmaya başladı. Gözlerimden çiseleyen yağmurlar önümü sisle kaplamış, başkalarının hayatlarının son kırıntılarını öğrenmeme engel oluyordu. En sonunda yani yağmur dindiğinde ve ben başkalarının hayatlarından kırıntılar toplamaya devam edince ürperdim. Üşüdüm...
Uzun zamandır beni ağlatabilen tek kitap Kış Bahçesi. Ben sadece onların yaşadıklarını okumadım. Onlarla birlikte yaşadım! Onlar üşüdü ben üşüdüm... Onlar ağladı ben daha fazla ağladım... Onlar gülümsediğinde ben onlardan çok güldüm.
81 yaşında bir kadın. Kızlarına ömrü boyunca mesafeli davranmış. Onlarla yakınlaştığı sayılı anlar onlara masal anlattığı zamanlar. Masallar bile karanlıkta kalıyor. Anya kızlarına karşı ne kadar mesafeli ise kocasına karşı o kadar yakın. Sanki kızlarından esirgediği sevgiyi eşine olan sevgisine ilave ediyor. Ama her şeye rağmen soğuk kişiliğinden dolayı sevilmeyecek konumda olan Anya'yı bile benimsedim. Artık benimsemek ne kadar kolaysa... Kızlarına karşı bu kadar mesafeli bir anne daha görmedim. Sorun onları sevmemesi değil. Zaten kocasını bu kadar seven bir kadınının onun birer parçası olan kızlarını sevmemesi mümkün değil. Peki neden bu soğukluk? Sayfalar ilerledikçe nedenini anlıyorsunuz, hatta ona hak veriyorsunuz. Kaybetme korkusuna sahip bir kadın Anya. Ne kadar çok severse o kadar çok kaybediyor.
Sayfalar ilerledikçe hem Anya ve kızlarının birbirlerine yıllardır olmadığı kadar bağlanmalarını görüyor hem de neden böyle bir kadına dönüştüğünü öğreniyorsunuz.
NOT: Bu kitap "Kış Okuma Şenliği" kapsamında hazırladığım listemde yer almaktadır.
Ne kadar çok seversek o kadar çok kaybetmeyiz ama bu çok insanca bir his. Kadının hayatını iyice merak ettim. Sanırım kitabın anlatış tarzı da güzel, bu kadar çok etkilediğine göre. Bir insanın yaşam öyküsü ve geçirdiği değişimi okumak ilginç. Umarım fazla ağlatmaz.
YanıtlaSil10 gündür vizelerle boğuşuyorum. Bu sıralar kendimde değilim açıkçası :) Kitabı çok daha farklı ve daha iyi anlatmak isterdim ama bu yorgunlukla ancak bu kadar.
SilKitabı kesinlikle okumalısın, pişman olmayacağının garantisini verebilirim. Biraz ağlayacaksın ama idare edersin :)
Ben bu kitabı üç ayda bitirmiştim :D Üç kere yarım bırakmayla...Çok sıkılmıştım sonlarında ise baya ağlamıştım :(
YanıtlaSilBirçok yerde bu tarzda yorumlar okumuş olmama rağmen durum benim için öyle olmadı. Ben bayıldım. Hiç sıkılmadım, elimden düşmedi açıkçası. Vize döneminde olmama rağmen 2 gün içerisinde bitirdim ve bayıldım :)
Sil